สถาพรบุ๊คส์ หนังสือ สารคดี พ่อเลี้ยงของปัน โดย แพรพลอย

ท่านว่าหมาขี้เรื้อนก็อย่างนี้ มันเปลี่ยนที่นั่งที่นอนไปเรื่อยแต่ก็ยังเกาหยุกหยิกไม่ยอมหยุด มันไม่เคยพอใจที่อยู่ของมัน ถ้าพูดได้มันคงต่อว่าว่าที่ที่มันอยู่ทำให้มันคันและไม่มีความสุข มันจึงเปลี่ยนที่นอนไปเรื่อย ที่จริงอาการคันเกิดจากตัวของมันเองเพราะเป็นเป็นขี้เรื้อน หมาก็เหมือนคนเรานั่นแหละถ้าเราเอาแต่โทษคนอื่น โทษว่าเขาทำให้ชีวิตเราไม่มีความสุข แต่ไม่เคยมองดูตัวเราเองบ้าง ย้ายไปอยู่ที่ไหนใจก็ยังไม่พบความสุข อย่างนั้นเราก็ไม่ต่างจากหมาขี้เรื้อน